Wiersze patriotyczne Marii Konopnickiej

Nakładem wydawnictwa Zysk ukazał się wybór poezji patriotycznej dla dzieci „Czy wiesz dziecino miła” Marii Konopnickiej. Wybór jest ilustrowany bardzo adekwatnymi ilustracjami Beaty Horyńskiej.
Patriotyczna poezja Marii Konopnickiej w doskonały sposób ukazuje rytm duszy polskiej, rytm polskiej tożsamości, rytm polskiego katolicyzmu. W swych wierszach autorka sławi polski dom rodzinny (ubogi, gościnny, religijny, patriotyczny, zakorzeniony w historii rodziny i ojczyzny, pełen szacunku dla prostych ludzi). Chwali patriotyczne wychowanie dzieci, bliskie relacje rodzinne i ludową religijność. Wiersze Konopnickiej przepełnione są żarliwym katolicyzmem i patriotyzmem. Poezja autorki jest zapisem polskości: geograficznym (wyznaczonym Krakowem, Warszawą, Wisłą czy Kurpiami), historycznym (Piast, rozbiory, Konstytucja 3 maja, Uniwersał Połaniecki, walki o odzyskanie niepodległości od armii Napoleona poprzez powstania, terroru zaborców). Konopnicka w swoich wierszach doskonale oddaje naturalną relacje polskiego patriotyzmu z przyrodą polską.

Autorka w swych wierszach głosi pochwałę: egalitaryzmu polskiego, ludu polskiego będącego fundamentem narodu, ziemiaństwa będącego ostoją polskości, jedności narodowej. Jednocześnie potępia zdrajców, którzy władze nad Polską oddawali w obce ręce.
Wiersze Konopnickiej zaskakują swoją aktualnością. Zapewne to skazuje autorkę na zapomnienie. Poezja Konopnickiej trafnie opisuje bolączki współczesnej Polski. Z jednej strony wyraziście ukazuje destruktywne nurty w polskiej prawicy, które tresują polskich katolików w pogardzie dla ludu (od różnych iberyjskich i południowoamerykańskich stowarzyszeń przenoszących do Polski model elitarystycznej pogardy dla ludu, model rozumienia elity nie jako obowiązku, ale jako przywilejów, aż do różnych monarchistycznych organizacji gloryfikujących komunistycznych oprawców tylko dlatego, że byli tyranami terroryzującymi lud). Zresztą takie rozumienie jedności narodu, katolicyzmu, historii i przyrody, jak u Konopnickiej, było obecne i w narodowej demokracji, i w teologii narodu prymasa Wyszyńskiego, i w nauczaniu Jana Pawła II.
Konopnicka ze swoim katolicyzmem i patriotyzmem jest też antytezą dla środowiska „Gazety Wyborczej”. Dla środowiska chcącego wykorzenić Polaków z ich tożsamości, z ich korzeni, z ich kultury i wiary. Wreszcie też jednoznaczne potępienie utraty niepodległości i suwerenności przez Konopnicką trafnie opisuje zdradę tych, którzy dumni są ze swego poparcia dla integracji z Unią Europejska, a dziś dla swoich brudnych celów politycznych wymachują krzyżem i biało czerwonymi flagami.
Jan Bodakowski