Wybory prezydenckie – komentarze wyników

Od północy z piątku na sobotę o żadnym z kandydatów nie dało się powiedzieć złego słowa (dobrego też), co było wynikiem okresowej cenzury znanej pod nazwą „ciszy wyborczej”. Teraz już jest po wszystkim. Zakończyło się zarówno nęcenie jak i głosowanie. Jedni głosowali rękami, inni nogami a Autorzy portalu prokapitalizm.pl komentują wyniki (pierwszy zrobił to Paweł Sztąberek). Jak poprzednio, komentarze będą pojawiały się w miarę napływania, zatem tekst co jakiś czas będzie aktualizowany. Jednocześnie przypominamy, że właściwe wyniki (nie sondaże) wyborów opublikowane zostaną na stronach PKW.
****

Kamil Kisiel: Wygrał Bronisław Komorowski. Wygrał głos elit, które przez 20 lat konsekwentnie prowadzą nas w kierunku dobrobytu, zgody i szczęścia. Osoba prezydenta już nie będzie przeszkadzała w realizacji wspaniałych planów Platformy Obywatelskiej. No, może jeszcze ten koalicjant, ale jego kandydat otrzymał akurat 1,5% – więc jest szansa, aby następne wybory parlamentarne zmiotły z drogi i tę przeszkodę. Ponieważ zgoda buduje, to może PO i Bronisław Komorowski umówią się z lewicą i wprowadzą system rządów kanclerskich, kto wie? Ciemnogród poniósł klęskę, i ten Kaczyński, niekochany przez nikogo, będzie zmuszony do współpracy, albo nikt go już nie polubi. Zgoda zbuduje wszystko, także stosunki międzynarodowe (co ciekawe w 1938 też mieliśmy „zgodę” z Rosją i Niemcami). Władzę zdobył człowiek wykształcony, kompromisowy, gładki jak pupa niemowlaczka. Czasami (średnio raz dziennie) zdarzy mu się różnego kalibru „wpadka”, ale co tam wobec kompromitacji braci K.
Co prawda marszałek podczas swoich rządów „p.o.” (przed?) przejął niemal wszystkie państwowe instytucje i był przepchał z parlamentem jedną lewicową ustawę (o przemocy w rodzinie), tylko ten znienawidzony
IPN został, ale to już niedługo. Oskarżony o polityczne konszachty Instytut niedługo zostanie upolityczniony do maksimum. Tak samo złotówka została podporządkowana planom wprowadzenia implodującego euro, co oznacza, że chyba nigdzie na świecie nie będzie dewiz w złotówkach. Marszałek wypchnął na szpicę NBP człowieka, który za dowód bogactwa narodu uważa popyt (Marek Belka) – czyli jak mówi Robert Gwiazdowski – nic tylko drukować pieniądze i w iście amerykańskim stylu stymulować popyt.
Myślałem, że oceanu mojej nienawiści do PO nie można już powiększyć. Tymczasem ona sukcesywnie niszczy brzegi. Areszt wydobywczy, upolitycznienie IPN-u, CBA, podwyżka podatków, powiększanie składek ubezpieczeniowych i cen energii, samobójstwa spowodowane atmosferą strachu (kto wie, czy nie zabójstwo?) – tego miało za czasów PO nie być. Tymczasem w areszcie wydobywczym siedzi coraz więcej ludzi, IPN dopiero teraz zostanie upolityczniony, CBA dostało dostęp do danych wrażliwych, podatki i składki są podwyższane, cena energii skacze w górę, Dariusz Ratajczak nie żyje, przy czym jego winy wobec machlojek
Blidy są nieporównywalnie mniejsze (jeśli w ogóle w czymś zawinił). Strach pomyśleć, co zrobią platformersi przy ich jednowładztwie.
Polacy ciężko pracują i to nie ulega wątpliwości. Mimo swoich wysiłków, mimo ciągłego stania na głowie, pływania w kisielu i przeciskania się przez ucho igielne relatywny dobrobyt wcale nie
wzrósł. Inne kraje w ciągu 20 lat osiągały swój aktualny poziom rozwoju. Niestety, to wymaga samozaparcia przed zapędami polityków. Np. niemiecki bank centralny długo opierał się zarówno socjaldemokracji jak i chadecji i dzięki temu niemiecka gospodarka mimo komunistycznej kartelizacji nadal jakoś ciągnie. Mniejsza, bo wiadomo, że demokracja, dialog i wola większości w końcu tych upartych niemieckich ekonomistów zmiotła, a końcowym akordem było pozbycie się marki. Obecnie za marką tęsknią w Niemczech niemal wszyscy. Tak będzie ze złotówką, mimo że to koszerna waluta. Bo lepiej mieć własne niż cudze sterowane. Bracia Kaczyńscy choć zupełnie nieefektywnie, próbowali ratować swoje. I to dla nas wolnorynkowców, wobec marnego poparcia, JEST NAJWAŻNIEJSZE. Bo własne będziemy mogli później zmieniać.
****

Mateusz Teska: Stało się tak, jak zapowiadały sondaże. II turę wyborów prezydenckich wygrał kandydat Platformy Obywatelskiej Bronisław Komorowski. Tym samym to on przez najbliższe 5 lat będzie urzędował na Krakowskim Przedmieściu. Tym samym PO objęła najważniejsze urzędy w tym państwie. Część komentatorów obawia się tego monopolu partyjnego PO. Pragnę jednak zwrócić uwagę, że w wyniku wyborów parlamentarnych i prezydenckich z 2005 roku Prawo i Sprawiedliwość także zawładnęło najważniejszymi urzędami państwowymi i jakoś do żadnej rewolucji nie doszło, choć wiele środowisk naprawdę liczyło na zmianę ustroju, na przejście z III w IV Rzeczpospolitą.
Podobnie jak 5 lat temu, także i dziś nie należy spodziewać się wielkiej przemiany w naszej polityce. Ten, kto myśli, że teraz Platforma Obywatelska, mając pełnię władzy, doprowadzi do wielkich reform gospodarczych, może bardzo się zawieść. Jak wiadomo PO jest partią zdecydowanie pro unijną, a przecież Unia Europejska nie prowadzi polityki wolnorynkowej. Zresztą hasło wyborcze Bronisława Komorowskiego „Zgoda buduje” daje do zrozumienia, że zarówno rząd Donalda Tuska, jak i sam nowy prezydent będą zawsze i wszędzie zgadzać się z polityką państw silniejszych, by nie doprowadzać do sporów politycznych, bo co by dopiero Europa o nas pomyślała.
4 lipca 2010 roku to dzień, który może okazać się symbolicznym końcem pewnej koncepcji politycznej – IV Rzeczypospolitej. Co prawda ta idea już dawno jest nieaktualna i nawet w czasach rządów PiS – u nikt już w nią poważnie nie wierzył. Jednak ten dzień może oznaczać dla partii Jarosława Kaczyńskiego prawdziwą klęskę, z której może się już nie podnieść. Dlaczego jest to całkiem realny scenariusz?
Bowiem PiS nie ma już praktycznie żadnego poważnego urzędu państwowego. W najbliższym czasie straci kontrolę nad mediami publicznymi. To może spowodować, że partia Jarosława Kaczyńskiego stanie się nic nie wartą siłą polityczną, która zostanie skazana na zagładę. Upadek PiS – u będzie jednoznaczny z powolnym upadkiem PO (nie będą mieli argumentów przeciwko Prawu i Sprawiedliwości, gdyż PiS przestanie istnieć). Wtedy do prawdziwej gry politycznej w tym państwie wejdzie Sojusz Lewicy Demokratycznej. Te ponad 13 – procentowe poparcie dla Grzegorza Napieralskiego to dla nich szansa na odrodzenie po pięcioletniej przerwie. Zresztą przy „Okrągłym stole” komuniści (późniejsi postkomuniści) i wybrańcy z „Solidarności” podzielili się w miarę równo władzą. Nie może być przecież takiej sytuacji, by tzw. „Solidarność” (PO i PiS) rządzili nie wiadomo ile. Pora teraz na rządy prawdziwej, czerwonej lewicy. Oni pewnie już powoli szykują swoje hasła w stylu – teraz k…. my!
A co dalej będzie z naszym rozbitym do granic możliwości stronnictwem konserwatywno – liberalnym? No cóż. Mimo zajęcia czwartego miejsca w I turze wyborów prezydenckich nie należy na razie spodziewać się jakiegoś zwrotu akcji. W końcu żaden z przedstawicieli wspomnianego stronnictwa nie uczestniczył w rozmowach w Magdalence i przy „Okrągłym stole”, więc siłą rzeczy nikt z tej grupki nie załapie się na żaden poważny „stołek” w tym ustroju politycznym. Zwolennicy konserwatyzmu i liberalizmu są chyba skazani na cierpliwe czekanie, aż wreszcie dojdzie do prawdziwego kryzysu gospodarczego, w myśl zasady – „Nemo sapiens nisi patiens” – „nikt nie jest mądry, kto nie jest cierpliwy”.
A teraz nie pozostaje nam nic innego, jak przyzwyczaić się do prawdziwej polityki miłości. W naszym kraju zapanuje cisza, spokój. Wszyscy będą teraz szczęśliwi. Polacy z radością będą płacić teraz podatki, gdyż od tego momentu przeznaczone będą na rzecz władzy, która przecież kocha swoich obywateli – niewolników.
****
Rajmund Pollak: Dobrze, to już było, a teraz będzie coraz gorzej .
Jeżeli telewizyjne sondaże sprawdzą się, to czeka nas 5 lat demagogii wielosłowia i pogłębiających się przepaści między bogatymi liberałami, a coraz bardziej biedniejącą całą resztą polskiego społeczeństwa.
Moim zdaniem :
Będą się liczyć tylko prawomyślni, postępowi i majętni, złotousty politycy, a obrońcy praw pracowniczych i wszyscy ci starzy działacze NSZZ „Solidarność”, którzy byli przeciwnikami zdrady okrągłostołowej zostaną zepchnięci do roli przegranych.
Wzrosną podatki pośrednie, a podatek Belki przetrwa następne 5 lat. Zostaną wprowadzone podwaliny prawne pod podatek katastralny.
Liberalne zasady równości będą zmierzały do zrównania z ziemią polskich gospodarstw rodzinnych.
Służba zdrowia zostanie opanowana przez komercjalizacyjną korupcję.
Jest ktoś jest chory i nie ma pieniędzy? To ma pecha, bo jest balastem dla polityki liberalizmu!
Jest ktoś w starszym wieku i zachoruje? To jest przecież wolny rynek i jeśli dzieci są bogate, to będzie ich stać na leczenie matki lub ojca, a jeśli ktoś jest biedny, to kto wie, czy jakiś liberał nie zaproponuje wprowadzenia prawa do eutanazji.
Bezrobotni zostaną uznani za obywateli drugiej kategorii, bo w liberalizmie każdy bezrobotny jest uznawany za człowieka mało zaradnego, a zatem jest sam sobie winien!
Prezesi wielkich koncernów mogą już pić nie tylko szampana, ale też koniaki, likiery i wódkę, bo teraz pracowników będzie można łatwiej wyrzucić na bruk, gdyż nikt się za nimi nie ujmie!
Putin z Miedwiediewem będą jeszcze dziś w nocy najbardziej pijani w Europie, bo śledztwo w sprawie katastrofy smoleńskiej, czyli Katynia 2010 r., będzie przez następne 5 lat prowadzone tak, aby niczego jednoznacznie nie wyjaśnić.
Polska pogrąży się w kryzysie, a kto będzie narzekał, to już jego problem, bo władza ma teraz legitymacje do zrobienia z gospodarką co tylko zechce.
Pogorszy się ogólna atmosfera w kraju, bo ludzie dość szybko odczują na własnych warunkach bytowych czym jest prawdziwy liberalizm, natomiast oficjalne media będą odtrąbiały kolejne sukcesy.
Pochwalą nas wszystkie elity europejskich dworów, a socjalistyczny Prezydent Stanów Zjednoczonych prześle depeszę gratulacyjną i nakaże jeszcze bardziej restrykcyjnie traktować Polaków występujących o wizy USA.
Będziemy coraz więcej płacić do kasy UE i na przeróżne bzdury (emisja CO2, szczyty europejskie itd., itp.) w imię nowej solidarności europejskiej.
Biurokracja partyjna i administracyjna jeszcze bardziej wzrośnie, bo będzie trzeba jakoś się odwdzięczyć tym, którzy pomogli liberałom.
Prawa kobiet zostaną zrównane z prawami mężczyzn i Rząd umożliwi kobietom przechodzić na emeryturę w wieku 65 lat, a jak dobrze pójdzie, to dobrodziejstwo równouprawnienia pójdzie jeszcze dalej i wiek emerytalny zostanie zliberalizowany do 70 lat dla obu płci .
Telewizja publiczna i Polskie Radio zostaną „uwolnione” od audycji i programów kontrowersyjnych i będzie więcej atrakcyjnych reklam oraz promocji wyprzedaży towarów w hipermarketach .
Palikot, Kwaśniewski, Napieralski, Oleksy, Jaruzelski , Cimoszewicz, Belka , Wojewódzki i Sikorski powrócą na pierwsze strony gazet i staną się znowu gwiazdami telewizyjnymi.
Ekolodzy poparli liberałów, a zatem mogą liczyć na darmowy czas antenowy we wszystkich mediach .
Znaleźliśmy się ponownie sytuacji, kiedy trzeba budować od nowa Ruch Społeczny Obrony Polskiej Własności, bo inaczej, to nawet za wstęp do lasu i pójście nad rzekę będziemy musieli dodatkowo zapłacić !
****
Barbara Kamińska: Mocna kawa zamiast szampana
Nowy prezydent ma na nazwisko Komorowski. Przynajmniej według ostatnich sondaży. Jednak, jak zdążyliśmy się już przekonać, sondaże mogą zawieść. Nie zdziwiłabym się, gdyby jutro okazało się, że wygrał jednak Jarosław Kaczyński. Ale – tak czy inaczej – nie ma powodu by otwierać szampana. Lepiej zaparzyć sobie mocnej kawy.
Co zdecydowało o przewadze Komorowskiego? Raczej nie jego kompetencje. Już w trakcie kampanii wyborczej miał kilka poważnych wpadek, jak choćby ta z Wikipedią czy chęcią wyprowadzania nas z NATO. Więc co się stało? Bronisławowi Komorowskiemu najbardziej, oprócz mediów i autorytetów, pomógł Jarosław Kaczyński. A raczej wspomnienie o jego rządach i o IV RP. Pomogły również sondaże, które wskazywały na przewagę konkurenta i przez to zmobilizowały wyborców przestraszonych wizją powrotu „kaczyzmu”.
Co oznacza wygrana Komorowskiego? Po pierwsze to, że większość Polaków odrzuca ideę IV RP. Po drugie to, że Platforma będzie się musiała w końcu wziąć do roboty i zacząć zmieniać kraj. Teraz już nie będzie wytłumaczenia dla nieróbstwa. Tym bardziej, że teraz Komorowski będzie wyjątkowo na cenzurowanym. Przegrani Kaczyński i Napieralski, którzy uzyskali w tych wyborach całkiem sporo głosów, będą wytykać mu każde potknięcie. I jeśli będzie miał ich sporo, „kaczyzm” może wrócić szybciej, niż Komorowski zdąży wypowiedzieć swoje hasło wyborcze „Zgoda buduje”. Cały los PO zależy teraz od zachowania nowego prezydenta.
Sławetne 500 dni spokoju, o które zaapelował Komorowski, to według mnie strzał w stopę. Platforma, jeśli chce się utrzymać na powierzchni, musi zacząć działać natychmiast. Wielu wyborców Komorowskiego wcale nie jest przekonanych ani do niego, ani do jego partii. Będą się mu bardzo dokładnie przyglądać i dopiero wtedy ocenią, czy dokonali słusznego wyboru. Dadzą temu wyraz w kolejnych wyborach samorządowych i parlamentarnych.
Największe wyzwanie, jakie stoi przed nowym prezydentem, to według mnie gospodarka. Wprawdzie uniknęliśmy – jak na razie – ogólnoświatowego kryzysu gospodarczego, ale stoją przed nami kolejne wyzwania. Na przykład związane z reformą systemu emerytalnego i służby zdrowia oraz koniecznością ułatwienia życia przedsiębiorcom. Komorowski i Platforma będą musieli w końcu „odczarować” liberalizm, przekonać do niego zwykłych ludzi. Albo zabrną w socjalizm i doprowadzą do takiego samego kryzysu jak w Grecji. Innej opcji nie widzę.
Ani Komorowski ani Kaczyński to nie byli moi kandydaci na prezydenta. Nie będę jednak ogłaszać, że to koniec Polski, że teraz będzie gorzej niż źle. Nie otwieram szampana. Popijam jednak mocną kawę. Alkohol wprowadza w dobry nastrój i zaciemnia obraz rzeczywistości. Mnie ten prezydent ani żaden inny nie „upije”. Boję się jednak, że większość mediów otworzy jednak szampana. To my, blogerzy, musimy pić tylko kawę…
****

Michał Nawrocki: No cóż, w odróżnieniu od swoich Przedmówców piszę w chwili, gdy przez PKW zostały opublikowane pierwsze wyniki z ponad 51% komisji (JK – 50,41%, BK – reszta). Obraz zatem jest nieco odmienny niż pokazały sondaże i nadal wszystko może się zdarzyć. Według PKW wygrał Jarosław Kaczyński. Sytuacja ciekawa, szampany odbite („zdrowie wasze w gardła nasze” jak mawiał stronnik Bronisława Komorowskiego – Lech Wałęsa), a tu rachunek może przyjść jutro a nie za 500 dni monopol władzy.
Rzecz jasna, ten potencjalny monopol tym razem będzie słuszny, nikt nie będzie wzywał do „obywatelskiego nieposłuszeństwa”. Wręcz przeciwnie – rozkwitnie wolność i miłość, zgoda będzie budować na grobach dorżniętej watahy a „Miry” i „Grzechy” już nie będą musiały odmrażać zadków po cmentarzach. Rok spokoju… Pod okiem czujnej cenzury onegdaj popieranej przez Tadeusza Mazowieckiego (adherent kandydata PO), wszechwładnej bezpieki i urzędników rozkwitnie politpoprawność propagowana przez Niesiołowskiego, Palikota i „strasznego dziadunia” Bartoszewskiego.

Nie mam złudzeń co do obu kandydatów. Tym niemniej Jarosław Kaczyński, jeśli wygra, przynajmniej będzie starał się być prezydentem, podczas gdy Bronisław Komorowski będzie wyłącznie namiestnikiem. Kogo, to już inna sprawa. Jeżeli jednak zdarzy się pierwszy z zapowiedzianych „cudów Tuska”, to PO będzie mogła odetchnąć z ulgą. Znów będzie rządzącą partią opozycyjną, bo wszystkiemu winien „prezydent z PiS”. I nie trzeba będzie spełniać złożonych absurdalnych obiecanek.

Przygotował: MN
Foto: PSz / MN